همه‌گیر‌شناسی تروما در کودکان مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی پورسینا

چکیده مقدمه: مصدومیت کودکان یک مسئله مطرح بهداشت عمومی در حال رشد در جهان می‌باشد. تروما شایع‌ترین علت مرگ‌ومیر در کودکان است و باعث تحمیل هزینه‌های سنگین به جامعه می‌شود. هدف: بررسی شیوع اپیدمیولوژی در تروما کودکان زیر 15 سال بستری شده در مرکز آموزشی درمانی پورسینا مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت مقطعی بر روی کلیه کودکان زیر 15 سالگی که در سال 1390 به اورژانس مرکز آموزشی درمانی پورسینا مراجعه و بستری شدند انجام گردید. نمونه‌گیری به‌صورت سر‌شماری بر پرونده بیمارستانی کودکان بود. اطلاعات مربوط به دموگرافی، نوع تروما، فصل ایجاد تروما، تعداد روز‌های بستری، مکان ایجاد تروما، محل آناتومی تروما، مرگ ناشی از تروما از طریق پرسشنامه جمع‌آوری و داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 18 تجزیه و تحلیل شد. جهت تجزیه و تحلیل و بررسی رابطه‌ی مرگ با سایر متغیرهای مطالعه از آزمون‌های مجذور کای‌دو و T استفاده و مقادیر P کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. نتایج: از 641 کودک دچار تروما، 1/62% پسر و 9/37% دختر بودند. میانگین سنی 16/4 ± 62/6 سال بود. بیشترین مکان ایجاد تروما، خانه (6/49 %) و سپس خیابان درون شهری با (9/32%) بود. بیشترین مکانیسم تروما سقوط (4/40 ٪) و سپس تصادف (1/35٪) بود. براساس مکان آناتومی تروما، سروگردن با 2/71% موارد و سپس اندام‌ها با 5/15% شایع‌ترین موارد بودند. بیشترین فصل مراجعه‌ی افراد تابستان با 36% و سپس بهار با 31% بود. 11 نفر( 7/1%) از کودکان فوت نمودند. بین پیامد نهائی (مرگ و زنده ماندن) و رده‌های سنی از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری دیده شد (04/0P=). بیشترین مورد مرگ‌و‌میر با 5 مورد در جاده‌های درون شهری و برون شهری بوده‌است. نتیجه‌گیری: مطالعه ما نشان می‌دهد که بیشتر کودکان از ناحیه خطرناک سروگردن دچار تروما شدند که می‌توانند عوارض دائمی به جای بگذارند. استفاده از ابزار محافظتی نظیر صندلی کودک و کمربند ایمنی بزرگسالان یا استفاده از کلاه ایمنی مناسب باید اجباری باشد. علل شایع منجر به تروما نیز قابل پیشگیری بوده که نیاز به برنامه‌ریزی آموزشی و همچنین ایجاد جاده‌های ایمن برای کودکان می باشد.